Bóg przeznaczył sobie nawzajem mężczyznę i kobietę, żeby »nie byli już więcej dwoje, ale jednym ciałem« (Mt 19,6): w ten sposób powinni żyć miłością, być płodni i symbolizować samego Boga, który jest niczym innym jak obfitością miłości.

W jaki sposób dochodzi do zawarcia sakramentu małżeństwa?

   Sakrament małżeństwa zostaje wtedy ważnie zawarty, gdy mężczyzna i kobieta dobrowolnie i bez żadnego przymusu złożą przed Bogiem i Kościołem przyrzeczenie, które przyjęte i potwierdzone przez Boga dopełni się przez ich cielesne zjednoczenie.

Kto udziela sakramentu małżeństwa?

   To sam Bóg wiąże sakramentalny węzeł małżeński, łączy On tym samym parę aż do śmierci jednego z małżonków. Sakramentu tego mężczyzna i niewiasta udzielają sobie sami, nawzajem.

Jaka jest rola kapłana przy zawieraniu tego sakramentu?

   Kapłan w tym wypadku udziela błogosławieństwa Bożego parze i jest wyłącznie świadkiem tego, iż małżeństwo zostawało zawarte ważnie, zgodnie z przepisami oraz że przyrzeczenie wyrażone zostało w całości i publicznie.

Co jest niezbędne do zawarcia sakramentu małżeństwa?

   Do zawarcia sakramentu małżeństwa potrzebne jest wypełnienie trzech zasadniczych kryteriów:

- musi istnieć dobrowolna zgoda na jego zawarcie,

- zgoda na związek wyłącznie z tą osobą na całe życie,

- otwartość na przyjęcie potomstwa.

Kto jest niezdolny do zawarcia sakramentu małżeństwa?

   Nie są zdolne do ważnego zawarcia sakramentu małżeństwa:

- osoby pozbawione wystarczającego używania rozumu,

- osoby mające poważny brak rozeznania oceniającego, co do istoty praw i obowiązków małżeńskich wzajemnie przekazywanych i przyjmowanych,

- osoby, które z przyczyn natury psychicznej nie są zdolne podjąć istotnych obowiązków małżeńskich.

Dlaczego małżeństwo jest nierozerwalne?

   Sakrament małżeństwa jest nierozerwalny, ponieważ:

- odpowiada istocie miłości; wzajemne poświęcanie się małżonków jeden dla drugiego,

- jest obrazem bezwarunkowej wierności Boga do stworzenia,

- wyobraża poświęcenie Chrystusa dla swego Kościoła, przez Jego śmierć na krzyżu.

Jakie dokumenty należy przygotować w celu zawarcia sakramentu małżeństwa?

   Narzeczeni powinni przedstawić następujące dokumenty:

- metrykę chrztu św.,

- dowód osobisty,

- dokumenty z datą I Komunii św.,

- ostatnie świadectwo nauki religii,

- zaświadczenie o odbyciu kursu przedmałżeńskiego,

- wdowcy powinni przedstawić akt zgonu małżonka,

- dokumenty z Urzędu Stanu Cywilnego.

   Planowanie zwarcia sakramentu małżeństwa należy zgłaszać przynajmniej z trzy miesięcznym wyprzedzeniem w kancelarii parafialnej.

   W naszej parafii odbywają się również kursy przedmałżeńskie, więcej informacji można uzyskać u ks. Proboszcza. 

Kiedy małżeństwo nie zostaje ważnie zawarte?

   Małżeństwo jest nierozerwalne, gdyż Bóg je takim ustanowił od początku. Powodem nierozerwalności jest dobro małżonków, dzieci i społeczeństwa. Władze cywilne nie mają mocy, ani prawa do rozwiązania ważnego małżeństwa, mogą jednak stanowić prawa dotyczące warunków finansowych czy opieki nad dziećmi. Nawet gdyby rozwód cywilny był dozwolony w danym kraju, wobec prawa Bożego i sumienia, małżeństwo pozostaje nadal ważne.

   Kościół nie ma również mocy rozwiązać ważnego i dopełnionego związku sakramentalnego, może jedynie ogłosić je nieważnie zawartym po całej serii dochodzeń i po dostarczeniu dowodów na to, że było ono nieważnie zawarte od samego początku, jak np. po udowodnieniu, że przynajmniej jedne z narzeczonych był niezdolny do dokonania aktu zgody małżeńskiej lub wobec ujawnienia przeszkód, które czynią małżeństwo nieważnym.

   Ogłoszenie nieważności małżeństwa wymaga bardzo ostrożnego dochodzenia oraz orzeczenia właściwego sądu kościelnego (w dwóch instancjach), aby zagwarantować, że w wyniku błędu nie zostanie orzeczone nieważnym małżeństwo, które jest ważnie zawarte.

..:::       :::..

"Jak mogę opisać szczęście takiego małżeństwa, które zostaje zjednoczone przez Kościół...? Jak zaprzęg dwukonny: dwoje wierzących połączonych jedną nadzieją, jednym dążeniem, jednym sposobem życia, we wspólnej służbie... żadnego podziału w duchu, żadnego w ciele. Tam gdzie jest jedno ciało, tam też duch jest jeden."

Tertulian, rzymski teolog z II wieku