Czwartek, 16 Października

List do Rzymian 3,21-30.

Bracia: Teraz jawną się stała sprawiedliwość Boża niezależna od Prawa, poświadczona przez Prawo i Proroków.
Jest to sprawiedliwość Boża dostępna przez wiarę w Jezusa Chrystusa dla wszystkich, którzy wierzą. Bo nie ma tu różnicy:
wszyscy bowiem zgrzeszyli i pozbawieni są chwały Bożej,
a dostępują usprawiedliwienia darmo, z Jego łaski, przez odkupienie które jest w Chrystusie Jezusie.
Jego to ustanowił Bóg narzędziem przebłagania przez wiarę mocą Jego krwi. Chciał przez to wykazać, że sprawiedliwość Jego względem grzechów popełnionych dawniej – za dni cierpliwości Bożej – wyrażała się
w odpuszczaniu ich po to, by ujawnić w obecnym czasie Jego sprawiedliwość, i aby pokazać, że On sam jest sprawiedliwy i usprawiedliwia każdego, który żyje dzięki wierze w Jezusa.
Gdzież więc podstawa do chlubienia się? Została uchylona. Przez jakie prawo? Czy przez prawo uczynków? Nie, przez prawo wiary.
Sądzimy bowiem, że człowiek osiąga usprawiedliwienie na podstawie wiary, niezależnie od pełnienia uczynków wymaganych przez Prawo.
Bo czyż Bóg jest Bogiem jedynie Żydów? Czy nie również i pogan? Na pewno również i pogan.
Przecież jeden jest tylko Bóg.

Księga Psalmów 130(129),1b-2.3-4.5-6ab.

Z głębokości wołam do Ciebie, Panie,
Panie, wysłuchaj głosu mego.
Nachyl swe ucho
na głos mojego błagania.

Jeśli zachowasz pamięć o grzechach, Panie,
Panie, któż się ostoi?
Ale Ty udzielasz przebaczenia,
aby Ci służono z bojaźnią.

Pokładam nadzieję w Panu,
dusza moja pokłada nadzieję w Jego słowie,
dusza moja oczekuje Pana.
Bardziej niż strażnicy poranka,

Ewangelia wg św. Łukasza 11,47-54.

Jezus powiedział do faryzeuszów i do uczonych w Prawie: «Biada wam, ponieważ budujecie grobowce prorokom, a wasi ojcowie ich zamordowali.
Zatem dajecie świadectwo i przytakujecie uczynkom waszych ojców, gdyż oni ich pomordowali, a wy im wznosicie grobowce.
Dlatego też powiedziała Mądrość Boża: Poślę do nich proroków i apostołów, a niektórych z nich zabiją i prześladować będą.
Tak na to plemię spadnie kara za krew wszystkich proroków, która została przelana od stworzenia świata,
od krwi Abla aż do krwi Zachariasza, który zginął między ołtarzem a przybytkiem. Tak, mówię wam, zażąda się zdania z niej sprawy od tego plemienia.
Biada wam, uczonym w Prawie, bo wzięliście klucze poznania; sami nie weszliście, a przeszkodziliście tym, którzy wejść chcieli».
Gdy wyszedł stamtąd, uczeni w Piśmie i faryzeusze poczęli gwałtownie nastawać na Niego i wypytywać Go o wiele rzeczy.
Czyhali przy tym, żeby Go podchwycić na jakimś słowie.

Św. Katarzyna ze Sieny

Ja, Katarzyna, niewolnica sług Jezusa Chrystusa, piszę do Ciebie w Jego drogocennej krwi, pragnąc ujrzeć w Tobie prawdziwą wiedzę o sobie samej i o Twoim Stwórcy. Wiedza ta jest niezbędna dla naszego zbawienia, ponieważ wszelka cnota pochodzi z tej świętej wiedzy.
Gdzie leży prawdziwa pokora? W poznaniu samych siebie; ponieważ dusza, która uznaje, że jest niczym i że całą swoją istotę zawdzięcza Bogu, nie może z dumą podnosić głowy przeciwko swojemu Stwórcy ani przeciwko bliźniemu; ponieważ to, co samo w sobie jest niczym, nie może być dumne. A gdzie dusza smuci się z powodu swojej winy? W poznaniu siebie samej, rozważając z pobożnością, kim jest ta, która obraziła Boga, i kim jest Bóg, którego obraziła. […] Przez nasze winy tracimy życie łaski i naszą godność. Dlaczego? Ponieważ nie wiemy, co następuje po grzechu i dokąd nas on prowadzi, bo gdybyśmy naprawdę to wiedzieli, porzucilibyśmy występki i niegodziwe nawyki i przyjęlibyśmy cnotę. Wtedy oddawalibyśmy cześć Bogu, zachowalibyśmy piękno i godność naszej duszy; podążalibyśmy za doktryną prawdy, a podążając za nią, bylibyśmy synami tej prawdy. […]
Wróć trochę do siebie i nie śpij już takim snem, ale obudź się, korzystając z tej chwili, która została Ci dana. Nie czekaj na czas, bo on nie czeka. Poznajcie naprawdę samych siebie i poznajcie wielką dobroć Boga wobec was.