Sobota, 16 Sierpnia

Księga Jozuego 24,14-29.

Jozue przemówił do całego narodu: «Bójcie się Pana i służcie Mu ze szczerością i wiernością! Usuńcie bóstwa, którym służyli wasi przodkowie po drugiej stronie Rzeki i w Egipcie, a służcie Panu!
Gdyby wam się nie podobało służyć Panu, rozstrzygnijcie dziś, komu służyć chcecie, czy bóstwom, którym służyli wasi przodkowie po drugiej stronie Rzeki, czy też bóstwom Amorytów, w których kraju zamieszkaliście. Ja sam i mój dom służyć chcemy Panu».
Naród wówczas odrzekł tymi słowami: «Dalecy jesteśmy od tego, abyśmy mieli opuścić Pana, a służyć cudzym bogom.
Czyż to nie Pan, Bóg nasz, wyprowadził nas i przodków naszych z ziemi egipskiej, z domu niewoli? Czyż nie On przed oczyma naszymi uczynił wielkie znaki i ochraniał nas przez całą drogę, którą szliśmy, i wśród wszystkich ludów, pomiędzy którymi przechodziliśmy?
Pan ponadto wypędził przed nami wszystkie te ludy wraz z Amorytami, którzy mieszkali w tym kraju. My również chcemy służyć Panu, bo On jest naszym Bogiem».
I rzekł Jozue do ludu: «Wy nie możecie służyć Panu, bo jest On Bogiem świętym i jest Bogiem zazdrosnym i nie przebaczy wam występków i grzechów.
Jeśli opuścicie Pana, aby służyć bogom obcym, ześle na was znów nieszczęścia, a choć przedtem dobrze wam czynił, wtedy sprowadzi zagładę».
Lecz lud odrzekł Jozuemu: «Nie! Chcemy służyć Panu».
Jozue odpowiedział ludowi: «Wy jesteście świadkami przeciw samym sobie, że wybraliście Pana, aby Mu służyć». I odpowiedzieli: «Jesteśmy świadkami».
«Teraz usuńcie cudzych bogów spośród was i zwróćcie serca wasze ku Panu, Bogu Izraela».
I odrzekł lud Jozuemu: «Panu, Bogu naszemu, chcemy służyć i głosu Jego chcemy słuchać».
Zawarł więc Jozue w tym dniu przymierze z ludem i nadał mu ustawę i nakaz w Sychem.
Jozue zapisał te słowa w księdze Prawa Bożego. Wziął potem wielki kamień i ustawił go tam pod terebintem, który jest w miejscu poświęconym Panu.
Następnie Jozue rzekł do zgromadzonego ludu: «Patrzcie, oto ten kamień będzie dla was świadkiem, ponieważ on słyszał wszystkie słowa, które Pan mówił do nas. Będzie on świadkiem przeciw wam, abyście się nie wyparli waszego Boga».
Wtedy Jozue odprawił lud i każdy pospieszył do swojej posiadłości.
Potem umarł Jozue, syn Nuna, sługa Pana, mając sto dziesięć lat.

Księga Psalmów 16(15),1-2a.5.7-8.11.

Zachowaj mnie, Boże, bo chronię się do Ciebie,
mówię do Pana: «Ty jesteś Panem moim».
Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem,  
to On mój los zabezpiecza.

Błogosławię Pana, który dał mi rozsądek,
bo serce napomina mnie nawet nocą.
Zawsze stawiam sobie Pana przed oczy,  
On jest po mojej prawicy, nic mną nie zachwieje.

Ty ścieżkę życia mi ukażesz,  
pełnię Twojej radości
i wieczne szczęście  
po Twojej prawicy.

Ewangelia wg św. Mateusza 19,13-15.

Przynoszono do Jezusa dzieci, aby włożył na nie ręce i pomodlił się za nie; a uczniowie szorstko zabraniali im tego.
Lecz Jezus rzekł: «Dopuśćcie dzieci i nie przeszkadzajcie im przyjść do Mnie; do takich bowiem należy królestwo niebieskie».
Położył na nie ręce i poszedł stamtąd.

Św. Wincenty a Paulo

Moje córki, Bogu niezmiernie podoba się wasza opieka nad małymi dziećmi, podobnie jak sprawia Mu przyjemność ich gaworzenie, a nawet krzyki i skargi. Każdy z tych krzyków napełnia serce Boże rozterką. A wy, moje siostry, kiedy przynosicie ulgę, słysząc ich krzyki, zaspokajacie ich potrzeby z miłości do Boga i żeby uczcić dzieciństwo naszego Pana, czy nie sprawiacie przyjemności Bogu? Czy Bóg nie otrzymuje chwały, słysząc te krzyki i skargi małych dzieci? Odwagi zatem moje córki! Umiłujcie tę posługę małym dzieciom, z ich ust Bóg otrzymuje doskonałe uwielbienie. To nie ja tak mówię, siostry, ale prorok: „Nawet usta dzieci i niemowląt oddają Ci chwałę”. O moje córki, prawda to, skoro Święte Pismo tak głosi.
Zobaczcie, jak bardzo jesteście szczęśliwe, kiedy opiekujecie się tymi małymi stworzeniami, które doskonale wielbią Boga i w których dobroć Boga się lubuje. Jest On niejako w tym podobny do matek, dla których nie ma większej pociechy niż małe czynności ich dzieci. One podziwiają wszystko i lubią wszystko. Podobnie Bóg, który jest ich ojcem, lubuje się w ich małych czynnościach.